Umutsuzluk

Umutsuzluk nasıl bir şeydir? Gelecekle ilgili acı çekeceğinden emin olmaktır diye bir tanım çıktı bugün.

Geleceğin aydınlık olamayacağı, ilerde bir şekilde acı çekileceğinin habercisi.

Biri bir zaman bana şu soruyu sormuştu;

"Hayat senin başına mı geliyor sence Rida, yoksa sence sen hayatı mı yaratıyorsun?"

Çok düşündüm sonra üzerinde...

Umutsuzluk enerjisinin içerisine girdiğimde hayat benim başıma geliyordu.

Canım acıyordu, kazık yiyordum, birileri beni terk ediyordu, acı çekeceğimden emindim.

Birileri sözlerini tutmayacak, canım acıyacak, sinirleneceğim, var olamayacağım vs...

Bu inançla ve enerjiyle de hayatta mucizeler yaratmayı beklemem de ayrıca bir saflıkmış, sonra gördüm.

Hayatı yaratabilmek ise içerisinde umut barındıyor.

Bir şeylerin mükemmel ve iyi olacağının umudu değil ama, adım attığında evrenin de sana adım atacağına umut.

Korkarak hayatta hareketsiz ya da pasif kalmak değil, kaybolmaya izin vermek.

Acının içindeki gelişime göğüs germek.

Bunların hiçbiri ilk bakıldığında "pozitif" gibi görünmese de, büyük resmin içerisinde pişirdiği, cesaret verdiği, olgunlaştırdığı için bence pozitif.

Pozitif ve negatif nedir de ayrı bir konu ama buranın konusu değil.

Hayatı her an yaptığımız seçimlerle yarattığımızı bilmek, özgürlük getiriyor.

Yaptığımız seçimlerin sonucu istediğimiz gibi olmadığında da bu şartlar içerisinde gelişmeye, büyümeye izin verecek yeni seçimler yapmanın mümkünlüğü umudu ayakta tutan.

Belki istediğimiz sonuçları alamadık. Belki de istediğimizi sandığımız sonuçları alamadık.

Peki burada evrenin bizi yönlendirmeye çalıştığı yeni bir yer, yeni bir hareket olabilir mi?

İstemediğimiz sonuçları almak bizde ne yarattı? Olana teslim olarak yeni bir şey yaratma umudunda buluşalım mı?

Zira diğer yer kendini doğrulayan kehanet...

Yazıyı yazarken bugünlerde kendileri ile tekrar aşk yaşadığım adamlar çalıyordu.

"Umutsuzluk idolü mü, beklenmedik depar mı?" diyerek sözü onlara bırakasım geldi.