Yine aynı yer!
Hayatta tekrar tekrar kendimizi aynı yerde bulmuyor muyuz?
O zaman kendimizi çok çaresiz ve güçsüz hissedebiliyoruz.
Ya da terkedilmiş ve desteksiz...
Bu derin yaraların tetiklenerek bizi getirdiği yer, kendini "kurban - hayat başına gelmiş gibi" hissetmek.
Burada olduğumuz zaman da aslında ne kadar güçlü olduğumuzu ve seçim gücümüzün arkasındaki güç deryasını unutabiliyoruz.
Unutmak da aynı yerde dolanıp durmayı getiriyor.
Kötü haber; bu konular karşımıza çıkmaya devam edecek.
İyi haber; biz onların karşısına çıkma cesareti gösterene kadar karşımıza çıkacaklar.
En ağır yaralarımız evrensel bir ödev gibi temizlenmek, dönüşmek için bizi bekliyor.
Biz görmedikçe tekrar tekrar karşımıza çıksa da evrenin bize dostça anlatmaya çalıştığı bir şey oluyor. Bunu anlamadığımızda da her şey bize karşı sanıyoruz.
Bu döngüden kurtulmak için ben 3 adım uyguluyorum:
1) Dönüşmesi gereken evrensel ödevi net bir şekilde ortaya koymak: "Evrensel ödevim ilişkilerimde sınırı çizmek gibi görünüyor" demek gibi.
"Evrensel ödevim, acı çekmekten korktuğum için yakınlık kurmamak." gibi...
Böyle bir görev/patern olduğunu kabul etmek ve dönüştürmeye istekli olmak ilk ve en büyük adım.
2) İkinci adım, bu ödev karşımıza çıktığında altındaki bütün duygulara izin vermek...
Acı, üzüntü, korku, hepsine şefkatle tanıklık etmek...
Terkedilme korkusu sebebi ile kontrol manyaklığı ise evrensel ödev, bu korku tetiklendiğinde bedensel tepkileri izlemek.
Duygusal bedende olup bitenleri not almak.
Enerjisel bedendeki değişikliklere tanıklık etmek...
3) Genelde zamanı geldiğinde karşımıza doğru rehberler çıkar.:)
Böyle büyük evrensel ödevler ve derin yaraların üçüncü adımı duyguyu yaşadıktan sonra niyet koymak.
"Bu ödevi görüyor ve sahipleniyorum. Buradaki enerjiyi dönüştürmeye hazırım ve rehberliğe açığım." diyerek net bir şekilde niyeti yollamak.
"Yardıma ihtiyacım var" diyebilmek.
İşte bu noktada açık bir kalp, net niyetler ve dönüşüme cesaret bir araya geliyor ve mucizeler oluşmaya başlıyor!
Dönüşümünü istediğimiz konuda karşımıza bir kitap çıkıyor, eski bir dost el uzatıyor, doğru terapist, rehber ya da şifacı çıkıyor - evrenin yardım elinin 3 boyutlu hali olarak...
Bir kere dönüşüme karar verdiğimizde evrenden akan bolluk ve berekete defalarca şahit oldum...
Herkes için sonsuz destek var- bağlanılmayı bekleyen.
Ancak bu tekrarlanan duvar toslamalarımızı dönüştürerek özgürleşebiliyoruz.
Katı kalıpların ve evrensel ödevlerin dönüşümü bize hafif, neşeli, potansiyelimizi ortaya koyabildiğimiz ve özgür hayat getiriyor.
En büyük güç de, seçim gücünün farkmda olmak.
Özgürleşmeye adım atmak adına bu adımları çalışmamız dileğiyle...
