Şifalanmak ile ilgili...
"Şifa" ve "şifalanmak" kelimesi ile ilgili bu aralar sıkıntı yaşıyorum.
Şifanın çoğunluğa göre tanımı - bana sorulan sorulardan çıkardığım ve orada burada karşılaştığım tanımlardan yola çıkarak özetleyebileceğim kadarıyla - dışardan bir mucizevi etki ile insanların üzerine yağan melek yumuşaklığında "enerjiler". Oysa değil. Çoğunlukla değil.
Sanki tek yapmamız gereken oturduğumuz yerden her konuda kendimizi haklı görürken ve tüm dünya bize karşı "haksız" iken şifa istemek ve yukardan da "hakettiğimiz" şifanın üzerimize akmasını beklemek...
Bana göre şifalanmak için atılacak ilk adım, kendi ilüzyonlarımıza cesaretle bakmak için bir adım atmak.
Şifanın kendisi ise yüzünü, uzun süredir kendimize söylediğimiz yalanların oluşturduğu perdeleri aralarken arkasında birikmiş korkulara, ezilmişliklere, yaralara ve bağımlılıklara ışık tutacak cesareti bize sağlarken gösteriyor.
Şifa alabilmek için ise bu perdeleri aralayacak cesaret yoksa, önce bunu kabul etmek ve bu konuda da yardım almaya açık olmak gerek.
Şifa işte bu noktadan sonra üzerine düşeni harika zamanlamalarla gerçekleştiriyor.
