Yoksa

"Yoksa" kelimesinin bende yarattığı korkuyu keşfettim 4 gün önce.

Benim için heyecanlı bir buluş oldu. Zihin dehlizlerinde kendi kendimi koyduğum kafeslerin bir kapısı daha açıldı.

Yürü koçum sen moduna girdim.

"Yoksa yoksa olan var"a vardım.

Yolumda yürürken geçmişten gelen, küçükken öğretilen "... olsun YOKSA ... olur" kalıbının beni ne kadar kısıtladığını gördüm. Omuzlarıma biniyordu.

"Bir an önce şu olsun YOKSA geç kalmış olurum."

"Şunu yapmam lazım YOKSA başıma şu gelir".

"Şİmdiden bunu düşünsem iyi olur YOKSA pişman olabilirim."

Bütün bu cümlelerin titreşimlerine baktım, korku kremasıyla kaplıydı!

Anda kalmak mı demiştik? :) Hesaplar, korkular, kendini koruma çalışmaları, stratejiler olmadan, yani YOKSA olmadan var olan neyse içinde rahatlamaya ve kendimi bir parça daha özgürleştirmeye doğru adım attım.

Yeni yıl öncesi geride bırakılması iyi olacak bir adım oldu.

Şimdi yoksa'yı her kullandığımda "Peki var olan ne?"ye bakma oyunu geliştirdim. Zevkli.

YOKSA bu yazı çok mu karışık oldu ne?

Eldeki malzeme bu:)

Güzel yollar, şimdiden mutlu yıllar.