Neşeli Kadın

Geçende bana çok ilham veren bir kadınla tanıştım.

Uzun zamandır bu kadar kendi gibiliğini kabul etmiş birini tanımamıştım.

Neşesi etrafına yayılan, farklılığının farkında olmayan ve içtenliğiyle kalbi ısıtan kadın, amma güzel tadından yenmez kadınmış.

Kendi içimdeki savaşlarla uzaklaştığım, beton döktüğüm, "yetişkinliğin sıkıcılığı" ile renksizleştiğim yerlerimi bana gösterdi. Dışardan ben ona eğitim veriyordum ama o da bana hayat, neşe, korkusuzluk, kendi gibi olabilmenin neşesi ile ilgili güzel hatırlatmalarda bulundu. Hayatın muhteşem iletişim ağı bir kere daha başımı döndürdü. Cevabını aradığım sorular - kendisi hiiiç bilmezken - eğitim için bana gelmiş birinden yaldır yaldır bana yönlendirme olarak aktı. Hayatta varlığımızla, yokluğumuzla, bir cümlemizle, bir kahkahamızla, bir gözyaşımızla nerelere kimlere dokunduğumuzu asla bilemiyoruz. İyi ki de bilmiyoruz. Zaten kendimizi çok önemsiyoruz, bir de bilsek tadımızdan yenmeyiz.

Arada bu tip "hayat ne acayip yol kesişmelerinden oluşuyor" uyandırma servisi insana soğuk duş etkisi yapıyor, iyi de oluyor. Kendimize olduğumuz gibi olma izni vermek üzere...

Korkusuzca.