Beslenmek

İnsanın bir şey yapmaya mecalinin olmadığı zamanlarda en güzel yapabileceği şey dinlenmek :) Ancak son zamanlarda etrafımda da kendimde de çokça farkettiğim yeni bir kavram var. Ruh açlığı.

Ruhun beslenme ihtiyacı. Bu ihtiyaç dillendirilmediği zaman fiziksel açlıkla karışıyor, daha fazla alkol, şeker, sigara vs. gibi şeyler hayata giriyor ve kendi içinde bir girdap yaratıyor.

Daha az enerji kalıyor bedene. Daha fazla tükenmişlik getiriyor bu. Daha fazla tükenmişlik o enerji arayışını dışarıya daha da bağlıyor.

Hoşgeldin tükenmişlik sarmalı.

Seanslarda da sevdiceğimle de konuşmalarımıda ruhun beslenmesinden bahsetmeye başladık.

Ruhun beslenmesi ne demek? Hayatla ilgili ilham duyması, keyif alması, üretmenin hazzını yaşaması ve yaratıcılığın artmasıne müsaade etmek demek. Bu olmadığı zamanda rezervlerden yiyoruz aslında.

En son ne zaman ruhunuzu beslemek adına sonuçtan bağımsız keyif veren bir şey yaptınız? Yurtdışı seyahatlerinin dışında sergi, müze, konser, tiyatro için ne zaman vakit ayırdınız? Gerçekten dışardan saçma görünen ama sizin için çok anlamlı ve neşe veren şeyleri yapmaya ne kadar izin verdiniz? Ruhun beslenmesi için çok paraya/imkana gerek yok aslında.

Nasıl besleyebileceğimizi keşfetmeye niyet etmek süreci kendiliğinden başlatıyor. Bugün kendimizi yarım saatliğine de olsa besleyeceğimiz bir gün olsun.

Namaste.