Kuş

Bir süredir o kadar yoğunum ki oturup blog yazamadım.

Bir yandan da sanırım anlamlı bir şey yazmaktan sıkıldım, bugün eğlenesim var. Mutfak penceremin karşısına bir kumru oturdu, altında yumurtası, onu izlemekten, bakışmaktan hoşlanıyorum bu aralar.

Ona verdiğim bulguru yemesinden aldığım şu anki keyif, anlamlı laf etme çabasından daha çok.

Bir yerlere yetişme, birilerine kızma, kendime kızma, bütünle bir olma ve çalışma - yani kendi dünyamın dar çapının içinde gezinirken bazen doğanın büyüklüğünü hatırlatan şeyler izliyorum. Minik dünyamın penceresi evrene açılıveriyor.

Geçende bir arkadaşım 2 kiloyu istemeden verivermesi ile ilgili nefes almadan söylenirken birden durup "Abi uzayda şu an yeni yıldızlar doğuyor, kimileri ölüyor ve ben 5 saattir 2 kilodan bahsediyorum!".

Epey gülmüştük.

Şimdi moonwalk yapan kuşlar ve doğadaki erkeklerin kadınlara kendini beğendirme çabasına bağlanıyoruz.