Korkudan mı? Kalpten mi?

Neye göre karar alıyoruz? Geçmişten öğrendiklerimizden mi, gelecek korkusu ile mi (yoksa ikisi aynı mı?), toplum baskısı ile mi, içsel kalıplarımızla mı, hayallerimizle mi, baskıyla mı? Hepsiyle mi?

Zamanında karar mekanizmam üzerinde çalışmaya yeni başladığımda hocama bunu sormuştum.

Verdiği cevapları lineer olarak algılamazsam delirecek gibi oluyor, kendimi ufak ve hayatı anlayamıyor hissediyordum.

Verdiği cevaplar ise zihnimin doymayan matematiksel hesaplarına uymadığı için sinirleniyor "Ya onu bunu geç de NASIL KARAR VERECEĞİM BEEEEEN?" diye ciyaklama isteğimi yutuyordum. Bazen yutmadığımda da bağrınıyor, sonra ufak şimarık bir çocuk gibi davrandığımı düşünerek kendimi daha da çok dövüyordum.

Zamanla kendimi esnetmeye izin verdikçe hocamın verdiği cevaplar hayatıma çok güzel yön verdi.

Artık karar verirken bunu korkudan mı yoksa kalpten (önsezi de diyebiliriz) mi geldiğini ayırt etmek için bir çok yöntemim var :) Bir kaçını paylaşmak istedim.

"Gideyim mi gitmeyeyim mi?" "Bırakayım mı bırakmayayım mı?" "Arayım mı aramayayım mı?" lara bir parça merhem olur belki.

1) Bedeni dinlemek: Beden farkındalığının tek faydası nerem tutulmuş ve ne yiyince dokunuyor'dan çok daha öte! Beden, bilinçaltımızın deposu gibi çalışıyor. Eğer bir karar verirken verdiğimiz kararı tekrar ettiğimizde bedende bir sıkışmaya yol açıyorsa durup olanı izlemeye ve kendine zaman vermeye gerek var demek. Geçmiyorsa da üzerinde çalışmaya tabi ki! (Acaba ben neden aslında rahat etmediğim kararları uyguluyorum? harika bir seans konusu!)

2) O mu bu mu? arasında gidilip geliniyor ve net bir karar çıkmıyorsa kararı ertelemenin kararını vermek, bedene daha fazla stres yaşatmamak için gerekiyor. "Buna 2 gün sonra karar vereceğim" gibi. O zaman önseziye yol açmış oluyoruz.

3) Beklenmedik an: Beklenmedik anda kafayı kurcalayan konuyla ilgili gelen "yeni bir bakış açısı"nın kalpten ya da sezgisel biz'den geliyor olması büyük ihtimal. Kalpten gelen karar akıyor, doğru geliyor ve içinde cesaret barındıyor.

4) Karar sonrası rahat hissetmek: Karar verildikten sonra zihinsel olarak anlamlandırılamayan rahatlık kararın kalpten geldiğinin en büyük göstergesi. Stratejisiz ve amasız. Yani kemiksiz.

Kalplerin açılmasına...