Çin ve esnek merkezindelik

Ezgi ile en son düzenlediğimiz inziva Wudang dağlarındakiydi.

Yıllarını Chi Gong ve Tai Chi'ye adamış bir hoca ile çalışma fırsatımız oldu.

Bir çok şey planladık ve bambaşka şeyler yaşadık.

Turistler fotoğraflarımızı çekerken sinirlenerek meditasyon yaptık, oranın en lüks ama bize göre pek lüks olmayan yerlerinde konakladık, sabahları sıcak su içindeki lapayı yedik, acılı etin yanında 'ılıştırılmış' ev yapımı soya sütü içtik, kafasının çalışma şekli bizimkinden çok ama çok farklı bir toplumun arasında iç yolculuğumuzu yaptık, 7 saat rötarda bekledik.

2012'den beri her şey birden ve çok hızlı değişiyor, bunu biliyordum.

Ama hayatımda bu kadar esnek merkezindeki deneyimlemek zorunda kalacağımı sanmıyordum.

Daha doğrusu hayatta böyle bir kavram olduğunu bilmiyordum.

Iyi ki de bilmiyordum çünkü bilseydim bile bIle deneyimlemek ister miydim bilmiyorum.

Esnek merkezindelik benim için dağlarda çıkan bir kavram oldu.

Bugüne kadar merkezindelik bana göre sert ve kalın köklerle sabit ve sakin durmaktı.

Gördüm ki artık enerji, merkezindeliğin içine esneklik getirirken, kökleri yer küreye değil, içimizde bir yerde sağlamlaşmasını umduğumuz inançlara salmamızı istiyor.

"Güvendeyim" temel inancının içinde konfor alanından atılıp rahatsızlık hissederken alanı aslında genişletmek gibi.

Dünyanın gerçekten evimiz haline gelmesi için canımız bazen acıyarak konfor alanından çıkma cesaretine ihtiyacımız var.

Çin inzivası hayatımın şu ana kadar en değerli inzivası oldu, meditasyonu gözler kapalı değil, hayatın içinde rahatsız, uykusuz, rahatsız ve kaosun içinde yapmayı öğretti için.

Zamanında geçtiğim sınavlar sebebi ile ruhsal olgunluk konusunda kitap yazacak bir grupla bu seyahate gittiğim ve rehberlik ettiğim için kendimi çok şanslı hissediyorum.

Merkezinde esnekliğin olmazsa olmazının en zorlayan anda bile gülmek ve dalga geçmek olduğu DNA'ma işlendi.

"Sir, can you hear me? Can you hear me NOW?"