Skinner
Bedende ne kadar çok gerginlik tuttuğumu farkettiğimden beri arayışım hep bedenden gerginliği atmak üzerine oldu.
Bu yüzden Yoga hocalığı eğitimine katıldım, Yoga Terapi dersleri vermeye başladım, Tayland'dan Thai Masaj sertifikası aldım...
Uzun zamandır düzenli yaptığım yoga ve Chi Gong dışında, son zamanlarda ülkece travmatize olmamızın da üzerine başka bir arayışa girdim.
Uzun zamandır takip ettiğim ve hep katılmak istediğim bir workshop çıktı karşıma: Skinner.
4 gündür Salt'ta Skinner Releasing Technique workshop'una katılıyorum.
Bedenin tuttuklarını zihinsel seviyede bilmekle, 3 dakika bazı tekniklerle edilinen rahatlamayı yaşamak birbirinden çok farklı ve inanılmaz deneyimler.
3 saat boyunca çeşitli imgelerle dans etmek, meditasyon yapmak ve bedenin şarjını boşaltarak yeniden şarj olmasına tanıklık etmek beni gerçekten çok etkiledi.
Bir kere daha üzüntünün, stresin ilk vurduğu yerin yaratıcılık ve yaşama sevinci olduğunu gördüm.
Her çıktığımda atolyeden, bambaşka gözluklerle dünyayı izliyor gibi oldum.
Tam da bu yüzden spitirüel çalışmaların çeşitlenmesini, arada değişmesini değerli buluyorum.
Düşündüm, sanat, resim, dans, müzik neden toplum olarak daha çok hayatımızda yok diye.
Sonra yanımdan belediye otobüsü geçti.
Camları nefesten buğulanmış, üst üste binmek zorunda kalmış insanların olduğu bir belediye otobüsü. Hantal bir şekilde resmen homurdanarak.
Öğrencilik yıllarımı hatırladım, pencereye yapışık köprü geçmeye çalışırken yanımda içinde tek bir insanın,yani sürücünün rahatça oturduğu arabaları görünce içimden kabaran öfkeyi.
Kafamda kurduğum "Ulan ben belediye olsam sadece sürücü ile trafiğe çıkmayı yasaklardım, trafik sorunu çözülürdü!" hayallerimi ve buna gerçekten sinirlenmemi...
İçimdeki haksızlık hissini.
İnsanlar için güvende hissederek yaşamak, ayın sonunu dert etmeden geçinmek, çocuklarına et yedirmeyi maddi olarak karşılayabilmek, bombardan parçalanmadan bir hayat geçirmek, gülmek, cinselliğini istediği yaşamak gibi temel insani konular "sorun" halindeyken, tabii ki kitaba, resime, sergiye, dansa para harcamak "şimarıklık ve lüks".
Zihnin çarpıklığını gördüm.
Toplumun yüzde 50'si daha çok dans etse, gülse, meditasyon ve yoga yapsa, kendine vakit harcasa, öfkesini dile getirse bambaşka bir yerde yaşardık.
Bu yüzden daha çok dans etmeye karar verdim. Bedenimin kendini daha özgür hissetmeye ihtiyacı var.
Hepimizin kendini daha özgür hissettiği alanlar yaratmasına ihtiyaç var.
