Spiritüel insan sinirlenmez!
- Rida Kıraşı
- Sep 3, 2014
- 1 min read
Spiritüellik üzerine en derin nefesler aldığım kalıp kendi üzerinde çalışan, meditasyon, yoga yapan insanlara yapıştırılan "sinirlenemezsin" "sende öfke varsa bu nasıl spiritüellik" "e hani affediyorduk ne oldu şimdi?" etiketleri.
Duydukça yüzümde güller açıyor. :)
En güzellerinden biri de "şefkat" ve "affetmek üzerine".
Öyle bir maske yaratılabiliyor ki bunların üzerine, ben birini affetmemeye, biri beni kırmışken yok saymaya ve bastırmaya, "hepimiz biriz" diyerek kendimi kenara itmeye kendimi programlıyorum.
Burada sorulacak soru şu: Bunu yaparken kendime ne kadar şefkatliyim? Şefkatin önce insanın kendisinden başlayarak dışa yayılması gerektiğini düşünüyorum.
Yoksa dışarı şefkat akıtırken içerde öfke ve toksin birikiyor - kendimizi sevdirmek pahasına.
"Kendime ne kadar şefkatliyim" "İhtiyaçlarımın ne kadar farkındayım?" gibi sorular gerçek şefkati verebilmenin başlangıç noktası olabilir.
Bazen şefkat, karşıdakinin kabına saygu duyup gidebilmektir, öyle anlaşılmayacak olsa da.
Bunu güzel özetleyen bir blog yazısı okudum bu sabah, buyrun:
Comments