İçimizdeki yaralı çocukların şerefine!

Bazen bizim hikayemiz en önemli gibi gelir.

Bizim acımız en acıtan olur.

Bizim kafa karışıklığımız en içinden çıkılmaz oluverir.

Unutuveririz evrende ne kadar minik olduğumuzu, kaç hayat yaşadığımızı, insan olmanın ne kadar ağır olabildiğini.

O zamanlar nefes alıp gökyüzüne bakmak ve bulutların geçtiğini izlemek iyi gelir.

Her şey geçer, değişmeyen değişimdir.