Gong

Rida Kıraşı
Feb 20, 2015
1 min read

Gong ile tanışmam 1,5 sene önce oldu. Yine Londra'da bir workshop'ta. Çizgi filmlerdeki şakacı kimlikleri dışında Gong'ları tanımıyordum. Gereksiz büyük, kaba ve korkutucu gelirlerdi bana. Çok etkilendim ilk gong banyomu yaptığımda - biraz da korktum.

Aradan 1 sene geçti, hocam Gong Master'ı oldu. Onunla bir seansımda hiç gitmediğim yerlere gitmiştim. Suratıma suratıma gerçekleri arka arkaya duymak beni çok sarsmıştı. Nasıl duyduğumu anlamamakla birlikte arkasındaki bilimi yalayıp yutmak istemiştim. Gong, asla şakası olmayan, şefkatini ve şifasını gerçekleri yüzüne kıvırmadan vurarak çarpan bir alet. Master'ın ta kendisi. Londra'da yeni eğitimimde yine Gong banyosu yaparken bunlar geçti aklımdan. Kendi üzerimde çalışma, kendi gerçeklerimi dile getirme konusunda çok cesur görünsem ve olduğumu sansam da Gong beni her seferinde çok sarsıyor. Gerçekleri duymaya alışık olmadığım şekilde bana gösterdiği için, bir kere beni "çok da umursamıyorum ki!" maskesini taktığımda ölüme götürdüğü için.

Sesin önünde eğiliyorum. Yolumun sese doğru kaymasındaki mucizeler bütününe, beni destekleyen her şeye teşekkür ediyorum. Umarım dünyada herkes bir gün gong banyosu yaparak içteki rezistansın yumuşamasına tanık olur.

Umarım benim de katkım olur.